Onze Lieve Vrouwe Gasthuis
Onze Lieve Vrouwe Gasthuis.
Stanley ter Haar/ Ziekhuisopname
Stanley ter Haar/ Ziekhuisopname
28-Aug-2023/Amsterdam
Goedemorgen allemaal Ik heb ook weer wat hoor. Gisteren ben ik samen met Angela vertrokken vanaf Leeuwarden naar Tiel. Het was de bedoeling om eerst een cliënt te bezoeken in Tiel en daarna door te gaan naar de moeder van Angela, omdat zij de 25e jarig was. In Tiel begon de ellende al. Ik voelde me zo raar maar kon het niet plaatsen.
Onderweg naar het station in Tiel kon ik merken dat het lopen eigenlijk niet meer ging. Het voelde alsof ik het in de rug had. In de trein van Tiel naar Amsterdam ging het mis. De pijn in de rug werd alleen maar erger en ik begon te merken dat het helemaal niet mijn rug was, maar de zij. Ik wou bijna midden op straat gaan liggen van de pijn en begreep totaal niet wat er aan de hand was. Toen we op Amsterdam Amstel aankwamen was de koek op. Ik kon echt niet meer. Angela nam de leiding en zei we gaan de dokter bellen dit kan zo niet. De rollen waren opeens omgedraaid.
Na het bellen van de dokter konden we ons melden bij de huisartsenpost. Het was een hele lieve dokter die door had dat er ergens iets niet klopte. Doedoe en Angela mochten wachten in de wachtkamer. De dokter stuurde mij door naar het spoedeisende hulp, want die vertrouwde het niet. Inmiddels zat ik in een rolstoel en verging ik van de pijn (39,5 koorts) en ik kraamde onzin uit. Ik kreeg wat morfine en wat andere zakjes per infuus en dacht whooooo. Ik zat dus goed in de olie, zeg maar.
De conclusie tot zover is een nierbekkenontsteking, maar ze gaan het nog verder onderzoeken, omdat zowel het bloed als de urine niet goed zijn en een aantal klachten niet overeen komen met nierbekkenontsteking.
De dokters en zusters in het ziekhuis zijn echt heel lief. Door de medicatie was ik een beetje in de war en trok de conclusie dat iedereen hier een kleurtje heeft, net als ik. Toen ik een dokter aansprak en onder invloed van morfine de opmerking maakte “U bent een zwarte dokter”, keek de man mij verbaasd aan “dat klopt meneer, u hebt ook een kleur.” Ik antwoorde dat ik uit Friesland afkomstig ben en dit verklaarde voor de dokter de opmerking blijkbaar. Oooo Friesland hé. Nou, zei ik, in Friesland hebben ze geen zwarte dokters. Ik was helemaal gefascineerd van de zwarte dokters en zusters.
Onze Lieve Vrouwe Gasthuis.
Compliment aan Angela die mij geen moment heeft laten zitten en zich oprechte zorgen maakte. Na 6 weken 24/7 zorgen voor haar waren de rollen even omgedraaid. Ook de moeder van Angela was zich dood geschrokken en super lief. Toen mijn vrienden in Drachten hoorden dat ik aan het huilen was en er doorheen zat, waren ze al bijna onderweg om mij te redden. Zo lief, toen moest ik weer huilen. “Wat kunnen we doe jongen, zeg het maar. We zijn er zo hoor dan zorgen we wel voor je.” Wat heb ik toch fijne en lieve mensen om me heen. We hebben allemaal ons verleden en trauma’s, maar zijn er wel voor elkaar als het misse boel is. Jongens bedankt hoor.
Ik hoop dat ik straks lekker weer naar huis mag. En zal beter voor mijzelf gaan zorgen want dit lijkt nergens op.
Fijne dag allemaal.