Gevolgen stakingen Jeugdzorg.
Gevolgen stakingen Jeugdzorg.
Sinds 10 oktober 2022 heeft het personeel BJZ besloten te gaan staken. Nu ondersteun ik al een hele tijd een gezinnetje waarin er veel aan de hand is en waar alles wat er maar mis kàn gaan ook echt misgaat. Bij deze situatie zijn minderjarige kinderen betrokken die veelvoudig worden blootgesteld aan huiselijk geweld en dreigen te verzuipen in een vechtscheiding.
Na heel wat escalaties, strenge mails van mij, politiemeldingen enz. heeft de Kinderrrechter dan eindelijk een OTS uitgesproken. Ik heb mijn eigen mening aangaande de werkwijze van Jeugdzorg maar in deze casus stond ik bijna te juichen. Eindelijk iemand die verantwoordelijkheid neemt om deze kinderen te helpen maar ook te beschermen.
Optimistisch
Ik ben optimistisch ingesteld, dus daar waar vader de moed in z’n schoenen voelde zinken nog harder dan de Titanic onder water ging, zag ik nog steeds mogelijkheden. Vol goede moed en gepaste blijdschap vertrok ik dan ook vandaag naar de locatie om het RTO -waar we al zo lang voor aan het knokken waren- bij te wonen. En dat nog vóór de kerst ! Jeeee
En toen kwam Murphy’s Law weer in het spel. De gezinsvoogd was plotseling ziek en kon niet meer aanschuiven. Wel adviseerde hij om het RTO toch door te laten gaan zodat er onderling alvast enkele afspraken gemaakt konden worden.
Dus netjes op tijd was ondergetekende aanwezig. Vader en stiefmoeder waren er ook. En voor de rest NIEMAND. En om het nog erger te maken had die voogd ook nog eens geen spreekruimte gereserveerd.
Het was duidelijk dat we vandaag niet verder gingen komen en de kinderen dus nog langer zonder de noodzakelijke hulp bleven zitten. En weet je? Ondanks alles was ik blij er te zijn voor deze mensen want ik had me niet kunnen/willen voorstellen dat zij daar helemaal alleen hadden gestaan, volledig aan hun lot overgelaten. Dat doet iets met een mens heh, als je je kinderen wilt beschermen tegen verdriet en pijn, maar tegelijk zo’n onmacht voelt.
Het roept emoties op
Nadat vader z’n emoties had geuit heb ik hem wat praktisch advies gegeven over hoe nu verder voorlopig. Daarna een stevige mail opgesteld waarin ik (à la straatadvocaat-stijl) op vriendelijke, maar vooral dringende wijze, diverse betrokken professionals aanspreek op hun verantwoordelijkheden voor deze kinderen.
De mail is inhoudelijk wat complex, maar raakte een snaar gezien het feit dat er binnen een uur een reactie terugkwam. De zorgverlener gaf aan dat de Bureaudienst nu een hoop dingen weigert te doen vanwege de stakingen in de Jeugdzorg. En dat ze begrijpt dat haar woorden niets betekenen, omdat wij onmogelijk kunnen verifiëren of ze waarheidsgetrouw zijn.
Uit haar mail bleek echter wel dat we deels toch dezelfde zorgen hebben, die zij dan ook heeft geuit bij BJZ . Ook vindt zij als professional net als ik dat BJZ haar verantwoordelijkheid vandaag onvoldoende heeft genomen. Dat is mooi, want dit gaan we volgend jaar echt nog wel bespreken en hier zijn we nog niet klaar mee. Het kan en mag niet zo zijn dat door de stakingen de veiligheid van het kind in het geding komt.
Uit de mail bleek
Gevolgen stakingen Jeugdzorg.
Liever ben ik een crisis voor, voor kinderen is dit er altijd één te veel!
Als bij Jeugdzorg de belangen van de kinderen werkelijk voorop hadden gestaan, dan hadden ze dit anders aangepakt. Ik vind daar iets van!
Opkomen voor degenen wiens stem gesmoord word, dat is wat we doen! En daar ben ik héél fel in om die stem te beschermen. We gaan dus gewoon in Januari nog harder doorpakken om de belangen van dit gezin te behartigen.
En in tegenstelling tot BuroJeugdZorg, staken wie NIET! Ook beschikbaar tijdens de kerstvakantie. Als zij ons nodig hebben dan zullen we er staan! Ik en de rest van het team.
