Stanley ter Haar Wakker en Bewust

 

4 Juni 2022 / Leeuwarden

 

Om in terminologie te spreken: je zou toch denken dat woke ben. Oftewel in ‘gewoon’ Nederlands: wakker. Wakker en bewust. Maar niks is minder waar. Hoewel ik mij bewust ben van mijn omgeving en de zorgelijke structuren van het systeem, was ik eerlijk gezegd veel minder bewust van mezelf en mijn eigen zorgelijke structuur. Wakker betekent eigenlijk: het zien gebeuren. Ik dacht dat ik het zag. Maar helaas, heb ik het minder goed gezien dan ik dacht.

2022  staat voor mij het thema zelfliefde. Eén van de effecten hiervan is het niet meer zien zoals jou het uitkomt, maar het zien zoals het is. En waarom? Omdat je, en dit geldt voor iedereen, niet langer de behoefte hebt om jezelf voor de gek te willen houden.

 

Ik kan het niet goed uitleggen, maar het voelt als ontwaken uit een heel diepe slaap. De zorgelijke structuren van onze omgeving en het systeem, ze zijn allemaal terug te vinden in onszelf. Dit zijn vooral de negatieve en destructieve patronen zoals hebzucht, lust, agressie en jaloezie. Ook in de natuur kom je zulke soortgelijke patronen tegen. Pijn, verdriet, zorgen en angst, ook de dieren hebben meer bewustzijn dan ik altijd had gedacht. In de natuur zijn de negatieve en misschien destructieve patronen zeker wel meer in balans. Het grote verschil ligt in dat als jij het hertje bent dat wordt opgegeten door een leeuw. Op dat moment is het leven bitter zuur is.

Hoe meer tijd ik neem om in alle rust alles te overdenken, des temeer begin ik te begrijpen dat alles gaat om een soort collectief bewustzijn en dat van het individu. Of je nu koning of timmerman bent, putjesschepper of president, op een bepaald moment, op een bepaalde manier, mogen we onszelf echt bewust worden. Ik bedoel hiermee: onszelf en de rol die we spelen in onze omgeving.

 

Hoe kan je slapen als je verantwoordelijk bent voor een corrupt beleid? Of even erg, als je het steunt door er alleen al werkzaam te zijn?

Hoe kan je slapen als kinderen door een fiscale miscommunicatie bij hun ouders worden weggehaald? Hoe kan je slapen wanneer je weet dat je liegt, bedriegt of een ander bewust kapot wil maken?

 

 

Wisten mensen maar hoe bijzonder en liefdevol we eigenlijk van nature zijn. Wat we allemaal kunnen, individueel maar helemaal als we samen werken. Eigenlijk weten we dit wel, maar worden we constant in een staat van paraatheid gehouden. We moeten dit, we moeten dat. Wat ik hiermee bedoel? Werk, school, vrienden, de kinderen, sport, kerk, enzovoorts. Het lijkt wel alsof er maar geen ruimte mag zijn om jezelf te zijn. En om  dicht bij jezelf te blijven, want hier zit onze kracht.

Wakker, woke of bewust zijn is niet een status zoals een knopje aan of uit. Het is een bewust zijn en constant bewustwordingsproces in jezelf en om je heen. We zijn onszelf vaak te slim af  en kiezen hierdoor al snel de makkelijkste weg. Dat geeft ook niks, en zal zeker een beetje de aard van het beestje zijn, nou ja: de mens. Dit is prima zolang we altijd maar het contact blijven houden met het bewustzijn dat ons vertelt wat goed en kwaad is. Met andere woorden, het geweten.