Tijdelijk offline, maar zeker niet weg

Tijdelijk offline, maar zeker niet weg
Stanley ter Haar/ Straatadvocaat Nederland

22-04-2025 / Rijssen

De afgelopen tijd is mijn aanwezigheid op sociale media, en dan vooral op Facebook, flink onder druk komen te staan. Waar deze platforms ooit bedoeld waren om te verbinden, verhalen te delen en in contact te blijven, ervaar ik het nu soms als een publieke arena waarin fatsoen en waarheid ondergeschikt zijn geworden aan sensatie en hysterie. Helemaal bij een bepaalde doelgroep.

Facebook zelf heeft daarbij ook een rol gespeeld in het beschadigen van mijn naam en goede eer. Ze maken ze druk om fake nieuws, maar niet als het om professionals gaat, die werken met de lastigste doelgroepen die er zijn. Er zijn verhalen verspreid die simpelweg niet waar zijn, suggesties gedaan die ver af staan van de werkelijkheid, en zonder enige vorm van hoor en wederhoor wordt er geoordeeld. Het raakt me  niet alleen als mens, maar ook in mijn werk en in mijn relaties.

Wat ik niet tolereer, zijn bedreigingen. Dreigementen die naar mij zijn geuit via sociale media zijn onacceptabel. Maar het stopt daar niet: ook mensen in mijn netwerk worden lastiggevallen. Familie, vrienden en collega’s worden benaderd met de meest idiote verhalen. Het is alsof de realiteit voor een deel van de mensen volledig is losgezongen van de grond. Sterker nog,  je word het leidend voorwerp van mensen met ernstig psychiatrische problemen, die zowel door hulpverlening als familie en vrienden compleet zijn opgegeven. en terecht !!

Tijdelijk offline, maar zeker niet weg.
Wappies gaan we verwijderen en over tot de orde van de dag. 

De groep mensen die zich vooral met dit gedrag  bezighoudt, betitel ik zonder schaamte als wappies. Niet omdat ze anders denken daar is niets mis mee, maar omdat ze systematisch elke grens van realiteit overschrijden. Het zijn mensen die keer op keer weigeren om verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen gedrag en voor de consequenties daarvan. Altijd ligt de schuld bij ‘de overheid’, ‘het systeem’, of ‘de ander’. Ondertussen verliezen ze hun kinderen, die met spoed uit huis worden gehaald. Maar dit licht natuurlijk aan jeugdzorg.

Hun zogenaamde “soevereine leven” is in werkelijkheid een vlucht uit verantwoordelijkheid. En tragisch genoeg zijn het vaak hun kinderen die hier de prijs voor betalen. Opgroeien in een omgeving waarin complotten belangrijker zijn dan zorg, vertrouwen of veiligheid  dat is geen vrijheid, dat is verwaarlozing.

Wat me het meest raakt, is dat deze groep  met hun gedachtegoed, politieke voorkeuren en vaak stigmatiserende tot ronduit racistische uitspraken  een grote bijdrage levert aan de steeds verder gepolariseerde samenleving waarin we terecht zijn gekomen. Ze praten over vrijheid, maar verspreiden angst. Ze zeggen te strijden voor de waarheid, maar teren op wantrouwen en leugens.

Daarom heb ik besloten om even afstand te nemen van sociale media. Niet om te vluchten, maar om op te ruimen. Om mijn netwerk opnieuw vorm te geven, en het sociale weer terug te brengen in MIJN sociale media. Want zolang het sociaal blijft, geloof ik in de kracht ervan. Binnenkort ben ik terug. Sterker, helderder en met een netwerk dat draait om oprechte verbinding, wederzijds respect en de moed om wél verantwoordelijkheid te nemen.

Soms moet je even weg zijn om weer echt terug te kunnen komen. Tot snel.

Alle rechten voorbehouden
© 2019 Stanley ter Haar